Het is een groot probleem. Het stikstofgebeuren. Nederland ligt stil. We merken het aan alles in de besluitvorming. Bouwend Nederland heeft er een brief over geschreven aan de Nederlandse gemeentes. En net als voor alle andere dappere voornemens op stikstofgebied geldt, geldt ook hier dat er hoogstens sprake kan zijn van een smeekbede: Help!

De brief van Bouwend Nederland

Zie hier voor de brief van Bouwend Nederland aan de gemeente Rotterdam.

Europese Hof

We hebben in de stikstofkwestie te maken met Europese regelgeving. En die zet alle beleid en regelgeving in Nederland terzijde. Anders gezegd: we hebben er niks over te zeggen. En dat bleek al uit het feit dat de Raad van State in deze kwestie back-up zocht bij het Europese Hof van Justitie. De Europese richtlijnen zijn immers duidelijk: no stikstof. Maar deze vervelende boodschap ga je als Raad van State niet voor je eigen rekening nemen. Dus vraag je het Europese Hof om advies. Om vervolgens het advies te krijgen ‘die je wist dat zou komen’. No stikstof.

Wat nu?

Wel, het artikel dat we dezer dagen lazen over het afschaffen van een aantal Natura2000-gebieden leek ons niet zo heel gek. Ga je als Nederland toelaten dat overal in het land kleine natuurgebiedjes zijn, dan gaat de boel op slot. Zo eenvoudig is het.

Maar als je als land eens een keer een echt planologisch beleid gaat voorstaan, waarbij je voor eens en altijd beslist dat de Randstad verstedelijkt en de provincie vernatuurt, dan komen we ergens.

Nota’s over de ruimtelijke ordening

In Nederland hebben we sinds de Tweede Wereldoorlog vele PKB’s gehad. Van eerste tot en met vijfde nota over de ruimtelijke ordening, en daarna nog een Nota Ruimte en ander Rijksbeleid. Met name de eersten verschilden nogal qua beleid. We hebben er de Eemshaven aan te danken (ergens anders dan in Rotterdam en Amsterdam een haven). De boel moest niet te zeer worden geconcentreerd in de Randstad, Spreiden was het adagium. En daarna kwam er ineens een concentratiebeleid. Bouwen binnen steden, of op zijn minst binnen (rode) contouren rond die steden. Het is een decennialange opeenvolging van afwisselend samentrekken en spreiden geweest. En het resultaat zien we nu: overal plukjes stad, overal plukjes boerenbedrijvigheid en overal plukjes natuur. Allemaal door elkaar.

En die zitten elkaar nu dwars. Met als gevolg dat ze elkaar allemaal in een houdgreep houden.

Keuzes – keuzes – keuzes

Er zit niks anders op dan keuzes maken. En mogelijk gaat dat er op neer komen dat de Randstad simpelweg formeel dat gaat worden wat het is: een metropool. Een metropool a la Londen of New York die in zijn midden geen natuurgebieden heeft die stikstofbescherming genieten. Wel zal ze landschappelijke monumenten kennen, zoals inpoldering en dergelijke. Maar nauwelijks beschermde flora en fauna. Die laatsten doen we dan erbuiten.

We moeten eindelijk eens een echte stedenbouwkundige keuze gaan maken voor de inrichting van Nederland.

Vragen en advies

Hebt u vragen over het milieurecht? Neem dan contact met ons op:

Contact

Wij overleggen graag met u, praten graag over de ins and outs van uw situatie en geven u graag advies. Voor een kennismaking of eerste gesprek brengen wij geen kosten in rekening.