Als je contracten opstelt ben je al snel geneigd om een model te gebruiken. En dat model kan zomaar gebaseerd zijn op een ander model. En zo verder. Tot een punt van oorsprong. En in dat punt van oorsprong kan een foutje zijn gemaakt. Gevolg is dat zo’n foutje doorwoekert. Zo komen wij regelmatig contracten tegen waarbij een overeenkomst namens een gemeente is aangegaan door een wethouder. Of een mandataris. Niemand die er op let. Want men gaat al snel over tot de inhoud. Bij procedures voor rechters geldt iets soortgelijks. Vraag is steeds : waar rust de bevoegdheid?
Menu