De laatste tijd kom ik regelmatig in aanraking met razend interessante juridische kwesties, zij het vanaf de zijlijn dan wel vanaf de overkant. Ik zie ze echter allemaal verzanden in juridisch gewauwel of betweterij. Twee beruchte valkuilen. Bij de eerste is er een jurist in the lead die a la de man met de hamer in elk probleem een spijker ziet. Bij de laatste is men dermate overtuigd van het eigen gelijk, dat men iedere bevraging ziet als een grove heiligschennis. In beide gevallen gaat het ten koste van aandacht voor een van de belangrijkste facetten van de rechtspraktijk: het bewijs.
Menu