De nieuwe Omgevingswet beoogt om het systeem van het omgevingsrecht dat op dit moment geldt, eenvoudiger te maken. Want, zo is de gedachte, de huidige wetgeving is nogal verspreid over een onoverzichtelijke wirwar aan speciale wetten. Nou valt er op de nieuwe Omgevingswet veel af te dingen (en hij ligt de laatste tijd nogal onder vuur), maar op dit punt heeft men wel gelijk: de huidige wetgeving is nogal verbrokkeld. Dat blijkt onder andere uit de regeling over de omgevingsvergunning beperkte milieutoets (OBM). Laten we eens kijken.
Deze weblog schrijven wij niet voor andere juristen. Wij schrijven hem vooral voor mensen die zich als buitenstaander op het terrein van het omgevingsrecht begeven. Voor hen is het niet altijd even duidelijk hoe de vergunningverlening voor de bouw in elkaar steekt. We hebben er eerder al over geschreven, maar we hebben onlangs weer gezien hoe onbegrijpelijk het omgevingsrecht voor mensen kan zijn. Tijd dus voor een spoedcursusje…
Voor 2010 bestonden verschillende soorten vergunningen en besluiten die nadien zijn opgegaan in de ‘omgevingsvergunning’. Eén daarvan is de bouwvergunning. Een vergunning voor het bouwen heet sindsdien ‘omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen’. Hoewel dat geen wettelijke term is. De wet kent namelijk enkel de omgevingsvergunning. En die kan op uiteenlopende activiteiten betrekking hebben. Zoals het bouwen. Toch wordt stiekem nog steeds gesproken over ‘bouwvergunning’. Al was het maar omdat de regeling van de activiteit bouwen niet heel erg verschilt van de oude regeling.
De omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen (toetsingscriteria voor de omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen)
Vergunningverlening in het algemeen en voorbereidingsprocedure (hoofdstukken 2 en 3 van de Wabo)
Inleiding op de Wabo (inhoudsopgave, op de Wabo gebaseerde regelgeving en diverse soorten activiteiten)